కోపానికి సంబంధించి శ్రీ రామాయణంలో బాలాకాండ 51-62 సర్గల్లో ఒక చక్కటి కధ ఉంది.
ఈ భూమిని కొన్ని వేల్ల సంవత్సరాలు పరిపాలించిన విశ్వామిత్రుడు మొదట క్షత్రియుడు. ఒకసారి తన దగ్గరుండే సైన్యంలో ఒక అక్షౌహిణి సైన్యాన్ని (21,870 ఏనుగులు, 21,870 రధాలు, 65,610 అశ్వదళం/గుర్రాలు, అంద్ 1,09,350 సైనికులు) తీసుకుని ప్రపంచమంతా చుట్టి రావడానికి బయలుదేరాడు. నదులు, పర్వతాలు, నగరాలు దాటి వెళుతున్న విశ్వామిత్రుడి సైన్యం ఒక మనోహరమైన ఋషి ఆశ్రమాన్ని చేరుకుంది. రకరకాల మొక్కలు, చెట్లు, పువ్వులు,, లతలు, తీగలు, ప్రదేశమంతా వ్యాపించి ఉన్న పశువుల మందలు కనిపించాయి, జింకలు పరిగెడుతున్నాయి, అనేక రకాల పక్షులు కనిపించాయి. ఆ ప్రదేశాన్ని సిద్ధులు, చారణులు సేవిస్తున్నారు. దేవ, దానవ, గంధర్వ, కిన్నెరుల రాక చేత ఆ ప్రాంతమంతా వెలిగిపోతోంది. బ్రహ్మవేత్తలందరూ ఆ ప్రాంతంలో యజ్ఞం చేస్తున్నారు. బ్రహ్మర్షులు, దేవర్షులు కనిపిస్తున్నారు. అక్కడున్న వారందరూ అగ్ని వలె తేజస్సుతో ప్రకాశిస్తున్నారు. బ్రహ్మదెవునకు సమానమైన ఋషులు కూడా ఉన్నారు. అందులో కొందరు కేవలం నీటిని, కొందరు గాలిని, ఇంకొదరు ఎండిన ఆకులను, కొందరు పండ్లను మాత్రమే ఆహారంగా తీసుకుని జీవిస్తున్నారు. ఇంద్రియ నిగ్రహాన్ని పూర్తిగా ఆచరిస్తున్న వాలఖిల్యులు, వైఖానసులు కనిపించారు. వారు దోషరహితులై ఉన్నా యజ్ఞయాగాది క్రతువులు చేస్తున్నారు, ధ్యానంలో నిమగ్నులయ్యారు. ఇంత మంది గొప్ప మహానుభావుల యొక్క తపోశక్తి చేత దివ్యంగా ప్రకాశిస్తున్న ఆ ఋష్యాశ్రమం వశిష్ట మహర్షిది. మహాబలవంతుడైన విశ్వామిత్రుడు భూలోకంలో బ్రహ్మలోకం వలే కనిపిస్తున్న ఈ వశిష్టాశ్రమాన్ని చూసి ముగ్దుడయ్యాడు.
గొప్ప తపస్వీ అయిన వశిష్టమహర్షిని చూసిన విశ్వామిత్రుడు ఆనందంతో పులకరించి, వశిష్ట మహర్షికి వినయంతో ప్రణమిల్లారు. అదే విధంగా వశిష్టమహర్షి కూడా విశ్వామిత్రునికి ఘనస్వాగతం పలికి గొప్ప స్థానం ఇచ్చి, ఆసనంలో కూర్చున్నాక, పండ్లు, కందమూలాలు సమర్పించారు. వాటిని స్వీకరించిన విశ్వామిత్రుడు ఆ ఆశ్రమ బాగోగుల గురించి, ఋషుల గురించి, యజ్ఞాల గురించి, ఆశ్రమ వాతవరణం గురించి, శిష్యులు, విద్యార్ధుల గురించి అడిగి తెలుసుకున్నారు. బ్రహ్మ మానసపుత్రుడైన వశిష్టమహర్షి విశ్వామిత్రుని బాగోగులను గురించి, రాజ్య పరిపాలన గురించి వివరంగా అడిగారు. ఓ రాజా! మీరు ధార్మికంగా పరిపాలిస్తున్నారని, మీ క్షత్రియ ధర్మాన్ని సక్రమంగా నిర్వర్తిస్తున్నారని భావిస్తున్నాను అన్నారు.
To be continued ..............
ఈ భూమిని కొన్ని వేల్ల సంవత్సరాలు పరిపాలించిన విశ్వామిత్రుడు మొదట క్షత్రియుడు. ఒకసారి తన దగ్గరుండే సైన్యంలో ఒక అక్షౌహిణి సైన్యాన్ని (21,870 ఏనుగులు, 21,870 రధాలు, 65,610 అశ్వదళం/గుర్రాలు, అంద్ 1,09,350 సైనికులు) తీసుకుని ప్రపంచమంతా చుట్టి రావడానికి బయలుదేరాడు. నదులు, పర్వతాలు, నగరాలు దాటి వెళుతున్న విశ్వామిత్రుడి సైన్యం ఒక మనోహరమైన ఋషి ఆశ్రమాన్ని చేరుకుంది. రకరకాల మొక్కలు, చెట్లు, పువ్వులు,, లతలు, తీగలు, ప్రదేశమంతా వ్యాపించి ఉన్న పశువుల మందలు కనిపించాయి, జింకలు పరిగెడుతున్నాయి, అనేక రకాల పక్షులు కనిపించాయి. ఆ ప్రదేశాన్ని సిద్ధులు, చారణులు సేవిస్తున్నారు. దేవ, దానవ, గంధర్వ, కిన్నెరుల రాక చేత ఆ ప్రాంతమంతా వెలిగిపోతోంది. బ్రహ్మవేత్తలందరూ ఆ ప్రాంతంలో యజ్ఞం చేస్తున్నారు. బ్రహ్మర్షులు, దేవర్షులు కనిపిస్తున్నారు. అక్కడున్న వారందరూ అగ్ని వలె తేజస్సుతో ప్రకాశిస్తున్నారు. బ్రహ్మదెవునకు సమానమైన ఋషులు కూడా ఉన్నారు. అందులో కొందరు కేవలం నీటిని, కొందరు గాలిని, ఇంకొదరు ఎండిన ఆకులను, కొందరు పండ్లను మాత్రమే ఆహారంగా తీసుకుని జీవిస్తున్నారు. ఇంద్రియ నిగ్రహాన్ని పూర్తిగా ఆచరిస్తున్న వాలఖిల్యులు, వైఖానసులు కనిపించారు. వారు దోషరహితులై ఉన్నా యజ్ఞయాగాది క్రతువులు చేస్తున్నారు, ధ్యానంలో నిమగ్నులయ్యారు. ఇంత మంది గొప్ప మహానుభావుల యొక్క తపోశక్తి చేత దివ్యంగా ప్రకాశిస్తున్న ఆ ఋష్యాశ్రమం వశిష్ట మహర్షిది. మహాబలవంతుడైన విశ్వామిత్రుడు భూలోకంలో బ్రహ్మలోకం వలే కనిపిస్తున్న ఈ వశిష్టాశ్రమాన్ని చూసి ముగ్దుడయ్యాడు.
గొప్ప తపస్వీ అయిన వశిష్టమహర్షిని చూసిన విశ్వామిత్రుడు ఆనందంతో పులకరించి, వశిష్ట మహర్షికి వినయంతో ప్రణమిల్లారు. అదే విధంగా వశిష్టమహర్షి కూడా విశ్వామిత్రునికి ఘనస్వాగతం పలికి గొప్ప స్థానం ఇచ్చి, ఆసనంలో కూర్చున్నాక, పండ్లు, కందమూలాలు సమర్పించారు. వాటిని స్వీకరించిన విశ్వామిత్రుడు ఆ ఆశ్రమ బాగోగుల గురించి, ఋషుల గురించి, యజ్ఞాల గురించి, ఆశ్రమ వాతవరణం గురించి, శిష్యులు, విద్యార్ధుల గురించి అడిగి తెలుసుకున్నారు. బ్రహ్మ మానసపుత్రుడైన వశిష్టమహర్షి విశ్వామిత్రుని బాగోగులను గురించి, రాజ్య పరిపాలన గురించి వివరంగా అడిగారు. ఓ రాజా! మీరు ధార్మికంగా పరిపాలిస్తున్నారని, మీ క్షత్రియ ధర్మాన్ని సక్రమంగా నిర్వర్తిస్తున్నారని భావిస్తున్నాను అన్నారు.
To be continued ..............
No comments:
Post a Comment