అందరి ముఖాలలోను అదే దిగులు. ఇందుమతి దుఃఖానికి అంతే లేదు. వంశోద్ధారకుణ్ని ఇచ్చినట్టే ఇచ్చి దేవుడు ఇలా మాయం చేశాడేమిటి ? దివ్య స్వప్నం పగటికలేనా ? అని ఆవిడ ఆక్రోషం. దత్తాత్రేయుడిచ్చిన వరం ఇలా అయ్యిందేమిటి ? అని ఆయువు విస్తుపోతున్నాడు. తపస్సులు నిష్ఫలాలు, దాన ధర్మాలు నిష్ఫలాలు, వరాలూ ఇంతేనా ? దేవుడే మోసం చేశాడా ? - మధనపడుతూ లోపలలోపల కుమిలిపోతున్నాడు మహారాజు.
సరిగ్గా అదే సమయానికి దేవుడు పంపినట్టు నారదమహర్షి వచ్చాడు. అర్ఘ్యపాద్యాలూ అతిథి మర్యాదలూ అయ్యాయి. కుశల ప్రశ్నల సందర్భంగా మహారాజు తన దుఃఖాన్ని వెళ్ళబోసుకున్నాడు. మహారాజా ! చింతించకు, నీ వంశోద్ధారకుడు క్షేమంగా ఉన్నాడు. తిరిగి వస్తాడు. అయితే కొన్ని సంవత్సరాలు పడుతుంది. సకల విద్యాప్రవీణుడై మహావీరుడై రణరంగంలో హుండాసురుణ్ని సంహరించి ధర్మపత్నీ సమేతుడై మీ దగ్గరకి వస్తాడు. కొడుకునీ కోడల్నీ ఆశీర్వదిద్దురుగాని, సార్వభౌముడై భూగోళాన్ని చిరకాలం పరిపాలిస్తాడు. అటుపైన ఇంద్రపదవి అధిష్టిస్తాడు. దత్తదేవుడిచ్చిన వరం వృధాకాదు. ధైర్యంగా ఉండండి అని చెప్పి ఆశీర్వదించి ఆ దేవర్షి వీడ్కోలు తీసుకున్నాడు. రాజదంపతులు కుదుటపడ్డారు. సుదీర్ఘ నిరీక్షణకు సిద్ధమయ్యారు. దుఃఖతీవ్రతలో దత్తాత్రేయుణ్ని అతడిచ్చిన వరాన్నీ శంకించిన పాపానికి ప్రాయశ్చిత్తంగా మరింత భక్తిప్రపత్తులతో నిత్యమూ ఆ స్వామిని స్తుతించారు.
ఇందుమతీ కృతదత్తస్తవం
1. నమః పరస్మై పురుషాయవేధసే
షడింద్రియ జ్ఞాన విదూరవర్త్మనే ।
పరాత్మనేఽహంకృతి దూషితాత్మనాం
గుణాత్మనాం సంసృతి హేతుకేతవే ॥
2. నమోఽస్తు తస్మై పరిశుధ్ధ బుద్ధయే
విశుద్ధ విజ్ఞాన ఘనాయ సాక్షిణే।
ద్విజాయ దేవాయ చదేవహేతవే
మునీశ్వరాయాత్రి సుతాయ యోగినే ॥
3. వృజిన జలధిపారం ప్రాపయేద్యః ప్రపన్నాన్
సుత మమర సుతాభం యోఽదదద్దత్తదేవః |
తదహ మమర పూజ్యం సిద్ధవంద్యం శరణ్యం
పురుష మృషభమాద్యం త్వాం ప్రపన్నాస్మి భూయః
4. యోయేఽదత్సుతం దివ్యం విభుతేజోపబృంహితం ।
సపాతు సర్వదా పుత్రం సర్వదేశే చ యద్ధతిః |
5. యస్సప్రసాదజో బ్రహ్మా రుద్రస్తే జస్సముద్భవః ॥
కింకరాశ్చ సురాయన్య సమాంపాతు సదాహరి:
6. నమస్తేపురుషాధ్యక్ష మైకాధ్యక్ష జగద్గురో
దత్తాత్రేయసురేశాన పాహిమాం భవసంకటాత్ ॥
7. త్వత్ప్రసాదేవ దేవేశ సర్వం సాఖ్య మవాప్తవాన్
గతింమేదేహి పాదాచే వాన్యమిచ్చామ్యహంప్రభో ॥
No comments:
Post a Comment